District 9

d9

Bu filmi, Wall-e kucağımdayken, ancak korkmasın diye gözlerini kapatarak izledim.

Muhteşem bir uzay gemisi (en ince detayı ve ihtişamıyla) dünyaya ulaşılabilecek bir mesafede durmuş, kalmış. Biz merakla, bunlar dost mu / düşman mı endişesiyle beklerken, sefil ve aciz uzaylılarla karşılaşıyoruz. Madem biz insanız, sefilleri ezer ve aşağılarız diyoruz. Uzaylıları tanıyınca duygusal, duyarlı ve saldırgan olmadıkları için hükmedelim diyoruz. En aşağılık gördüğümüz ırklar bile kendilerinden daha alt bir grup bulmaktan mutlu ve tadını çıkarıyor. En ilkel, en batıl inançlarına uzaylıları alet ediyor. Kapağını açtığımızda kokusundan tiksinerek kabına boca ettiğimiz kedi mamalarını uzaylıların en sevdikleri yiyecek olarak ilan ediyor. Uzaylılar fiziksel olarak güçlüler, teknolojik olarak öndeler ama kendilerini aşağılayan, yok eden, sömüren, kötü davranan insan ırkına bir türlü karşı gelemiyor. Tek amaçları çöpten buldukları enerji kaynağı ile kendilerine ait olan uzay gemisi ile kaçıp, insanları bilinmeyene şikayet etmek.

Uzay ve uzaylılarla ilgili pek çok film izledim ama uzaylı olmanın psikolojisini,  dışlanışını böylesi sergileyen başka bir filme rastlamadım. Uzaylılar ya düşmandır, saldırgandır, güçlüdür, yok eder, ya da dosttur ve iletişim kurar. Ama bu filmde uzaylılar insanlaştırılıyor ve insanlığın yaşadığı – yaşattığı tüm acizliği öğreniyor. Film süresince bunu yadırgamıyoruz da üstelik.

İnsanlar kendi ırklarının dışında bir aciz bulmaktan öyle mutlu ki, ancak bir insanın uzaylıya dönüşümünde hislerini anlayabiliyoruz.

Film; adalet coşkusuyla, son derece basit, holuvutvari ve toplumsal memnuniyet dalgasıyla son buluyor.

Filmi izlerken efektlerin ve çekimlerin kusursuzluğu ile sıkılmadığınız gibi oyuncuların doğallığı ve başarısından da etkileniyorsunuz. Film bittiğinde, filmdi işte diyemiyorsunuz.

Uzaylıları bile şaşırttık, kendimize benzettik.

Ezdik, dövdük, aşağıladık, baskıladık, kovaladık, sahip olduklarını çaldık, uzaylı filmi diye izledik ama biz filmin sonunda kendimizi eleştirdik. Bunu izleyecek uzaylılar dünyaya gelmeyi tekrar düşünsün, zevkle izlediğim, tekrar izlemek istediğim bir film District 9.

  31Yorum

  1. blank FUNdalina   •  

    şu an kucağımda kendisi, ameliyatla monte ettirmeyi düşünüyorum kafama

    This comment was originally posted on FriendFeed

  2. blank FUNdalina   •  

    elbette gittim Ramazan hem de Wall-e ile, ama korkmasın diye gözünü kapattım

    This comment was originally posted on FriendFeed

  3. blank ramazan çekiç   •  

    peki korkmasın yarın talk yaparmıyız bu saatlerde varmı bir proğramın

    This comment was originally posted on FriendFeed

  4. blank FUNdalina   •  

    yarın talk yaparız ama Wall-e bunu okumasın çok kıskanç

    This comment was originally posted on FriendFeed

  5. blank FUNdalina   •  

    baktım Ramazan, bakmaz olur muyum… Wall-e okur diye sana rahat yazamıyorum buradan

    This comment was originally posted on FriendFeed

  6. blank FUNdalina   •  

    iyiyim Ramazan, dikkat et grip olma çok salgın bu ara… grip olanların feedlerine bile yorum yapmıyorum bulaşır diye

    This comment was originally posted on FriendFeed

  7. blank Kader Kılıç   •  

    ne güzel yazmışsın fundalina’m:) peki uzaylılara inanıyorsan hani bir on yıl sonra Ay’a Mars’a gidip satürn’e karşı çay içeceğiz ya, gider misin?:)

    This comment was originally posted on FriendFeed

  8. blank FUNdalina   •  

    Ramazan videoyu izledim ama sana Arjantin parçasını sevdiğimi söylemiştim.

    This comment was originally posted on FriendFeed

  9. blank eKuzu   •  

    Ben bu filmi ilk dvd den izledim. İzledikten sonra allah allah ne zaman vizyona girdide kaçırdık dedim içimden. 1 hafta sonra metro da afişlerini gördükten sonra götüm tavan oldu. 🙂

    • blank fundalina   •     Yazar

      Ouuuv bu bir rekor 🙂

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir