District 9
Bu filmi, Wall-e kucağımdayken, ancak korkmasın diye gözlerini kapatarak izledim.
Muhteşem bir uzay gemisi (en ince detayı ve ihtişamıyla) dünyaya ulaşılabilecek bir mesafede durmuş, kalmış. Biz merakla, bunlar dost mu / düşman mı endişesiyle beklerken, sefil ve aciz uzaylılarla karşılaşıyoruz. Madem biz insanız, sefilleri ezer ve aşağılarız diyoruz. Uzaylıları tanıyınca duygusal, duyarlı ve saldırgan olmadıkları için hükmedelim diyoruz. En aşağılık gördüğümüz ırklar bile kendilerinden daha alt bir grup bulmaktan mutlu ve tadını çıkarıyor. En ilkel, en batıl inançlarına uzaylıları alet ediyor. Kapağını açtığımızda kokusundan tiksinerek kabına boca ettiğimiz kedi mamalarını uzaylıların en sevdikleri yiyecek olarak ilan ediyor. Uzaylılar fiziksel olarak güçlüler, teknolojik olarak öndeler ama kendilerini aşağılayan, yok eden, sömüren, kötü davranan insan ırkına bir türlü karşı gelemiyor. Tek amaçları çöpten buldukları enerji kaynağı ile kendilerine ait olan uzay gemisi ile kaçıp, insanları bilinmeyene şikayet etmek.
